Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

jest to grupa żywności przeznaczona do żywienia określonych grup osób, które mają szczególne potrzeby żywieniowe.

Nowe rodzaje środków żywieniowych specjalnego przeznaczenia
Nowe rozporządzenie (UE) nr 609/2013, które stosujemy od 20 lipca 2016 r., wy­różnia już tylko 4 kategorie:

• preparaty do początkowego żywienia niemowląt i preparaty do dalszego ży­wienia niemowląt,
• produkty zbożowe przetworzone i inną żywność dla dzieci,
• żywność specjalnego przeznaczenia me­dycznego oraz
• środki spożywcze zastępujące całodzien­ną dietę, do kontroli masy ciała.

Zasady znakowania
Jak na każdym środku spożywczym, również na tym specjalnego przeznaczenia, wyma­ga się umieszczenia informacji, takich jak:

• nazwa produktu
• wykaz składników,
• składniki alergenne,
• ilość określonych składników lub kate­gorii składników,
• ilość netto,
• data minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia,
• wszelkie specjalne warunki przechowy­wania lub warunki użycia,
• dane wprowadzającego do obrotu,
• kraj lub miejsce pochodzenia, jeśli to za­sadne,
• instrukcja użycia,
• informacja o wartości odżywczej.

Należy pamiętać, że zamiar wprowadze­nia na rynek żywności specjalnego prze­znaczenia żywieniowego oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego należy zgłaszać do Głównego Inspektora Sanitarnego na specjalnym formularzu, wypełniając dane o składzie i załącza­jąc etykietę.

Wprowadzanie do obrotu produktów bez­glutenowych lub o zmniejszonej zawarto­ści glutenu, bez sodowych czy o obniżonej zawartości sodu, które nie są żywnością specjalnego przeznaczenia żywieniowego, a produktami ogólnego spożycia, nie bę­dzie wymagało powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego.

Sformułowania dla żywności specjalnego przeznaczenia:

 „Środek spożywczy nie zawiera sodu lub nie zawiera soli” stosujemy gdy produkt zawiera nie więcej niż 0,005 g sodu lub równoważną wartość dla soli na 100 g.

„Środek spożywczy ma niską zawartość sodu/soli” stosujemy gdy produkt zawiera nie więcej niż 0,12 g sodu lub równoważną ilość soli na 100 g lub na 100 ml produktu. W przypadku wód innych niż naturalne wody mineralne objęte zakresem stosowania dyrektywy 80/770/EWG wartość ta nie powinna przekraczać 2 mg sodu na 100 ml.

 „Środek spożywczy ma niską zawartość cukrów”
stosujemy gdy produkt zawiera nie więcej niż 5 g cukrów na 100 g dla produktów stałych lub 2,5 g cukrów na 100 ml dla produktów płynnych.

„Środek spożywczy nie zawiera cukrów” stosujemy gdy produkt zawiera nie więcej niż 0,5 g cukrów na 100 g lub 100 ml

„do środka spożywczego nie zostały dodane cukry” stosujemy gdy produkt nie zawiera żadnych dodanych cukrów prostych, dwucukrów ani żadnych innych środków spożywczych zastosowanych ze względu na ich właściwości słodzące.

„zawiera naturalnie występujące cukry” stosujemy gdy cukry występują naturalnie w środku spożywczym.

„Sformułowanie środek spożywczy jest źródłem witamin lub składników mineralnych”
może być stosowane tylko wówczas, gdy produkt przewyższa wartość uwzględnioną w rozporządzeniu.

„Sformułowanie Oświadczenie, że środek spożywczy ma wysoką zawartość witamin lub składników mineralnych”
może być stosowane tylko wówczas, gdy produkt przewyższa dwukrotnie wartość uwzględnioną w rozporządzeniu.

Sformułowanie „bezglutenowy” można stosować wyłącznie, jeśli dana żywność w postaci sprzedawanej konsumento­wi końcowemu zawiera nie więcej niż 20 mg/kg produktu.

Sformułowanie „o bardzo niskiej zawartości glu­tenu” można być używana wyłącznie jeśli dana żywność w postaci sprzedawanej konsumento­wi końcowemu zawiera nie przekracza 100 mg/kg w żywności sprzedawanej konsumentowi końcowemu.